купчина
1КУПЧИНА — КУПЧИНА, купчины, муж. (разг.). увелич. унич. к купец. Здоровенный купчина. Эх ты, купчина гостинорядский. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 …
2купчина — см. торговец Словарь синонимов русского языка. Практический справочник. М.: Русский язык. З. Е. Александрова. 2011. купчина сущ., кол во синонимов: 6 • …
3купчина — КУПЕ , пца, м. Толковый словарь Ожегова. С.И. Ожегов, Н.Ю. Шведова. 1949 1992 …
4купчина — същ. куп, купище, грамада, камара същ. сбирщина, сбор, множество същ. тълпа, група същ. купчинка същ. маса, голямо количество същ. могила, купчина пръст, насип …
5Купчина, Елена Николаевна — Елена Николаевна Купчина белор. Алена Мікалаеўна Купчына …
6купчина пръст — словосъч. могила, куп, купчина, насип …
7Купчина — м. разг. усилит. к сущ. купец I 2. Толковый словарь Ефремовой. Т. Ф. Ефремова. 2000 …
8купчина — купчина, купчины, купчины, купчин, купчине, купчинам, купчину, купчин, купчиной, купчиною, купчинами, купчине, купчинах (Источник: «Полная акцентуированная парадигма по А. А. Зализняку») …
9купчина — купч ина, ы, муж …
10купчина — (1 м); мн. купчи/ны, Р. купчи/н …
11купчина — и, ч. 1) Збільш. до купець 1). 2) заст. Те саме, що купець 1) …
12купчина — см. Купец …
13купчина — паучник …
14купчина — см. купец 1), 2); ы; м.; увелич., пренебр …
15купчина — іменник чоловічого роду, істота …
16купчина — купч/ин/а, м …